Luty to taki miesiąc, który usprawiedliwia wykorzystanie każdej wolnej chwili na siedzenie pod kocem z kubkiem gorącej czekolady i wyszywanie. Albo przeglądanie wzorów i robienie planów hafciarskich na kolejną dekadę.

Na początku stycznia mignęła mi na Instagramie wiadomość, że Belle & Boo obchodzą 10 urodziny. Poszperałam w internecie i w Cross Stitch Crazy znalazłam akuratni z tej okazji i na zimowe wieczory wzór. Przy okazji podrzucam wam pomysł na legalny dostęp do elektronicznych wydań czasopism, nie tylko krzyżykowych.

Ostatnio przyciągają mnie motywy roślin i zwierząt oraz postacie lalek i dziewczynek. Więc po wyszyciu walentynkowego serduszka, nie było wątpliwości co następne powstanie na mojej hafciarskiej ramce. Nowy projekt znalazłam w niezmierzonych czeluściach rosyjskiego internetu i mogę wam już dziś pokazać pierwsze efekty. To dość nietypowy jak na wzory RTO projekt o tytule Dziewczyna i łania. Nie widać jeszcze co prawda ani dziewczyny ani łani, ale są już motywy roślinne.

Koniecznie chciałam znaleźć i zrobić jakiś drobiazg na tegoroczne Walentynki, ale żeby nie był czerwony. I znalazłam – jeszcze w zeszłym roku. Z moim sentymentem do  rupieci wynajdywanych na targach staroci, patchworkowe retro serduszko nie zostało zdetronizowane przez żaden z dziesiątków innych walentynkowych wzorów, które obejrzałam i wylądowało na kanwie za którą posłużył krzywy len z aliexpress.

Od kilkunastu dobrych miesięcy (niedługo będę musiała liczyć w latach) wyszywam wzór HAED w gigantycznym rozmiarze. Ma wielkość około 700 x 1000 krzyżyków, czyli do wyhaftowania jest jakieś 700 000 xxx w ponad 200 kolorach. Wzory haftu krzyżykowego tej wielkości robi się długo i żmudnie, bo wciąż i wciąż trzeba zmieniać kolor muliny.  I tak właśnie od długiego czasu moje krzyżykowe perypetie kręcą się wokół zmieniania brązowego na inny brązowy czasem na czarny i dla odmiany na buro – bagnisto – zielony.

Nie tak dawno przeprowadziliśmy się z Mazowsza na Śląsk, a moja lista plusów mieszkania na południu zrobiła się od tego czasu naprawdę długa. Miejsca w czołówce zmieniają się regularnie, ale w pierwszej trójce nieustająco jest treasure hunting czyli  polowanie na skarby. Co tydzień, w zasięgu 15-30 minut autem od mojego domu, organizowana jest gdzieś giełda staroci, jarmark retro drobiazgów, albo targ zabytkowych przedmiotów.

Po prawie dwóch latach krzyżykowania piesków, dotarłam wreszcie do etapu konturów, które robi się backstitch – ami. Wzór został zamówiony przez moją mamę, jako uzupełnienie haftu z kotami, który dostała ode mnie wiele lat temu. Miał być prezentem na urodziny – gotowym w zeszłym roku. Co się odwlecze to nie uciecze – roczne opóźnienie przy hafcie krzyżykowym to przecież nie tak dużo 🙂